Ang Tamis Ng Una at Huling Pag-ibig...

 

Pasipol-sipol pa habang naglalakad si James sa unang araw ng klase bilang siya ay nasa ikatlong taon na sa kolehiyo. Tahimik naming bumababa ng hagdan si Lou habang nangangapa pa sa unang araw niya bilang isang kolehiyala. Maituturing ang Unibersidad ng Santo Tomas bilang isang natatanging pinakamatandang unibersidad dito sa Filipinas. Malaki ang naiambag ng lugar na ito sa pagmamahalang nabuo galing sa tamis ng unang pag-ibig.

            Taong 1987 nang magkabangga at magkakilala sina James Pareja at Ma. Lourdes Bunyi sa fine arts building ng Unibersidad ng Santo Tomas. Unang kita pa lamang ni James kay Lou ay hindi na agad niya maipaliwanag ang kaniyang nararamdaman. "Ang lakas talaga ng pintig ng puso ko nung mga panahong iyon dahil parang may anghel na pinadala ang Diyos dito sa lupa para mahalin ko" ang tanging nasabi ni James. Nakikipagkasundo pa si James sa mga propesor upang ipakilala siya ng pormal kay Lou at noong nabigyan na ng pagkakataon, ginawa niya ang lahat para suyuin ito. Gigising si James ng maaga para masundo si Lou at sabayan sa pagpasok. Nagbibigay rin siya ng bulaklak at tsokolate may okasyon man o wala. Hindi lilipas ang isang araw na wala siyang ginagawang espesyal na bagay para kay Lou, maliit man o malaki. Bukod ditto ay nararamdaman ni Lou ang sinseridad niya at kabutihan ng puso at iyon ang iilan lamang sa mga katangian ni James na nagpahulog ng loob niya.

Lumaki si Lou na mayroong strikto at konserbatibong magulang kaya't sa edad niyang disisyete noon ay hindi pa siya puwedeng magkaroon ng kasintahan, ni manliligaw. Ngunit sa bugso ng damdamin, pinayagan ni Lou si James na manligaw sa kaniya at pagkatapos ng anim na buwan ay naging opisyal nang sila. Matinik manligaw si James, masaya siyang kasama, walang oras na hindi ka tatawa kapag kausap siya, guwapo at ang tipo niya ang gustuhin ng mga babae kaya naman napasagot niya kaagad si Lou. Bago nito ay naging lihim muna ang kanilang relasyon, ngunit nang tumuntong na ng disiotso si Lou, pumayag na rin ang kaniyang mga magulang. Sa katunayan ay botong-boto ang nanay ni Lou kay James ngunit ang tatay niya pa rin ang dumidistansiya.

Kahit sila na ay tila ba araw-araw pa ring nanliligaw si James at ito lubos naman 'tong kinahulog ng loob ni Lou. Hanggang sa nagtapos si James ng kolehiyo ay sila pa rin at panay ang kaniyang bisita dito. Nagkaroon na ng trabaho si James at sa kabutihang palad nagsimula ng maganda ang karera ni Lou sa industriya ng pagmomodelo. Pagkatapos na pagkatapos ng kolehiyo ay sumali siya sa beauty pageant na tinatawag na "Look of the Year." Sa biyayang bigay ng diyos, siya ay nanalo at naipadala sa Paris, France upang lumaban sa iba pang bansa. Dahil dito nawalan na siya ng oras kay James, lumawak ang mundong ginagalawan at nakakilala ng iba't-ibang tao na nagpapakita ng interes sa kanya.

Nang umuwi si Lou dito ay nagdesisyon siya na makipaghiwalay na kay James ngunit hindi pumayag ang binata at sinundan siya nito sa pagmomodelo. Dahil sa angking kaguwapuhan at tangkad, mabilis namang nakapasok si James dito. Mula noon araw-araw na ulit silang magkasama. Lumipas ang isang taong magkasama sila lagi, tila ba nanawa na si Lou sa kanilang relasyon, at sa isang banda may nararamdaman na rin si James na panlalamig kaya't pumayag na rin siya noong makipaghiwalay si Lou.

Nagkaroon sila ng sariling mga buhay sa loob ng dalawang taon at hinayaan muna ang mga sarili na matuto sa mga karanasan sa buhay nang magkahiwalay. Subalit, dahil iisang industriya lamang ang ginagalawan, nalaman ng bawa't isa na pareho sila libre o single ng mga panahong iyon kaya't muling sumubok manligaw si James. Nahirapan at natagalan siyang suyuin muli si Lou. Tumigil na mangulit si James at natagalan bago siya nagparamdam kaya sa panahong iyon ay si Lou naman ang gumawa ng paraan at nagplano ng isang surpresa.

Sa muli pagkikita matapos ang ilang taon at dahil na rin dahil sa pananabik sa isa't isa, may nangyari sa bunga ng pagmamahalan. Dito na ako nabuo at nabigyang buhay. Ikinasal sila noong ako ay isang taong gulang na kaya’t nakakatuwang isipin na parte pala ako sa makabuluhang pangyayaring iyon. Sa kuwento ni Daddy, habang naglalakad daw si Mommy palapit sa kaniya sa altar ay hindi niya mapigilang maluha dahil hindi niya maiwasang balikan yung lahat ng nangyari sa kanila mula pa noong una. Ngayon ay apat na kaming magkakapatid, masayang-masayang nagsasama sa iisang tahanan. Para sa kanila, totoo nga naming iba ang tamis ng unang pag-ibig dahil ito ay habambuhay mong dadalhin at aalalahanin.

Pag-ibig na walang hanggan... Ang sa'yo nahanap mo na ba? :) ♥